De zomermaanden zijn voor veel mensen een periode van rust, ontspanning en afstand nemen van het dagelijks leven. De laptop gaat dicht, de agenda is leeg en het hoofd komt langzaam tot stilstand. Precies in díe ruimte ontstaat vaak een bijzondere vorm van reflectie. Niet vanuit stress of drukte, maar vanuit kalmte. Het is dan ook geen toeval dat juist in de zomer veel professionals zich voor het eerst echt afvragen: “Zit ik hier nog wel op mijn plek?”.
Bij Sinvae merken we dit fenomeen ieder jaar opnieuw. Kandidaten die eerder niet open stonden voor een kennismakingsgesprek staan dat nu wel en gaan tijdens hun vakantie ineens nadenken over hun loopbaan. Niet omdat ze actief op zoek zijn, maar omdat de afstand tot het werk ruimte geeft voor eerlijkheid — en voor andere perspectieven.
Het moment van stilte is niet het einde
Als werving- en selectiebureau dat zich richt op het actief benaderen van latent werkzoekenden, weten we hoe belangrijk timing is. We sturen geen massamailings, maar persoonlijke berichten met aandacht voor de achtergrond van de kandidaat. Dat zorgt voor een hoge response rate, vaak boven de 40%. Onze data wijst echter uit dat ook mensen die niet reageren onze berichten wel gezien hebben.
Sterker nog: veel kandidaten zien het bericht wél, maar zijn op dat moment vooral bezig met vakantie. Strand, familie, wandeltochten of gewoon offline zijn. De inhoud van het bericht landt vaak wel, maar zakt weg in het achtergrondgeluid van ontspanning. En dat is niet erg. Het is menselijk. Wat wel essentieel is, is wat je daarna doet.
Herinneren is geen aandringen
In de zomer geldt misschien wel meer dan ooit: timing is alles. Een eerste bericht in de eerste vakantieweek plant een zaadje. Maar het is vaak de herinnering, twee tot drie weken later, die zorgt voor actie. Want tegen die tijd zijn veel mensen alweer terug. De vakantiefoto’s zijn gepost, het werk komt weer in beeld, en die ene vraag — “Zit ik hier nog op mijn plek?” — klinkt nu misschien luider dan voor de zomer.
Een vriendelijke reminder werkt dan als een brug tussen gedachte en actie. Niet opdringerig, niet als drukmiddel, maar als teken van oprechte interesse en consistentie. Het helpt de kandidaat herinneren aan het zaadje dat eerder geplant is. Soms is die herinnering precies het zetje dat nodig is om alsnog in gesprek te gaan.
Afspraak is afspraak — ook na de vakantie
Regelmatig krijgen we reacties van kandidaten die zeggen: “Ik ben nu op vakantie, maar ik kom er na mijn vakantie op terug.” Goed nieuws, zou je zeggen. Alleen: zodra ze weer in de werkmodus zitten, worden ze direct opgeslokt door de waan van de dag. De volle inbox, teamoverleggen, targets — de reflectie van de vakantie verdwijnt al snel naar de achtergrond. En met die reflectie, vaak ook de intentie om verder te praten over een mogelijke overstap.
Daarom is opvolging zo belangrijk. Als iemand aangeeft later contact op te nemen, neem dat dan niet als vanzelfsprekend aan. Een vriendelijke herinnering na terugkomst is geen formaliteit, maar een teken van aandacht. En een manier om te zorgen dat een mooie kans niet verloren gaat in de hectiek van het dagelijks werk.
De waarde van opvolging in juli, augustus én september
Opvolging krijgt vaak een bijrol in het recruitmentproces. We sturen, wachten en hopen op reactie. Maar juist in de zomermaanden is de kracht van herinneren essentieel. De periode waarin kandidaten ontvankelijk zijn voor nieuwe inzichten, maar tegelijkertijd snel worden afgeleid zodra het werk weer roept, maakt het lastig. Soms heb je maar één kans om iemand op het juiste moment te raken.
En dat moment komt soms later dan verwacht. Niet iedere kandidaat komt halverwege juli tot een besluit. Sommigen hebben juist de tijd nodig om na de vakantie het gevoel te laten bezinken. Voor hen is september een maand van actie. Dan is de reflectie klaar en is de behoefte aan verandering concreet geworden. Maar als er in die maand geen reminder komt van dat ene persoonlijke bericht, is de kans groot dat het momentum alsnog verloren gaat.
Geduld met richting
Recruitment in de zomer vraagt om geduld, maar niet om passiviteit. Het vraagt om rust, zonder los te laten. Om gevoel voor timing, zonder de regie uit handen te geven. En om het besef dat de stilte van een kandidaat niet betekent dat er niets gebeurt.
Een eerste bericht is een aanzet. Een herinnering is de bevestiging van aandacht. En soms is het die tweede stap die het verschil maakt tussen een gemiste kans en een waardevolle kennismaking.
